Ο Εξόριστος Ποιητής
Μετάφραση κειμένου:
Ο Οβίδιος ο ποιητής είναι εξόριστος στην ποντική γη. Γράφει συχνά επιστολές στους Ρωμαίους. Οι επιστολές είναι γεμάτες παράπονα. Επιθυμεί τη Ρώμη και θρηνεί για την αντίξοη τύχη του. Διηγείται για βαρβάρους κατοίκους και για την παγωμένη γη. Τον ποιητή οι φροντίδες και οι δυστυχίες τον βασανίζουν.Με τις επιστολές αντιμάχεται την αδικία. Η Μούσα είναι η μοναδική φίλη του ποιητή. |
|
Συντακτικές παρατηρήσεις κειμένου:
poeta= ομοιόπτωτος επιθετικός προσδιορισμός που λειτουργεί ως παράθεση στο υποκείμενο του ρήματος Ovidius (Προσοχη!! Παράθεση έχουμε όταν προστίθεται κάτι, σε μια έννοια το οποίο δεν είναι απαραίτητο, όταν δηλαδή από τα μερικά πηγαίνουμε στα γενικά: Το Ηράκλειο, η πόλη.Αντίθετα όταν δίνονται απαραίτητες εξηγήσεις, τότε έχουμε επεξήγηση και πηγαίνουμε από τα γενικά στα μερικά: Η πόλη, το Ηράκλειο).
Romam: απρόθετη αιτιατική που λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση προς τόπο. Προσδιορίζει το ρήμα.
plenae= κατηγορούμενο του υποκειμένου του ρήματος
querelarum= γενική ως ετερόπτωτος προσδιορισμός και συμπλήρωμα του πλησμονής σημαντικού επιθέτου plenae.
de incolis: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει την αναφορά και προσδιορίζει το ρήμα narrat.
epistulis= απρόθετη αφαιρετική που δηλώνει το όργανο ή το μέσο και λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος.
unica= κατηγορηματικός προσδιορισμός του κατηγορουμένου amica.
poetae= γενική αντικειμενική ως ετερόπτωτος προσδιορισμός του ουσιαστικού amica (όταν υπάρχει σε ένα ουσιαστικό μια γενική για να δούμε αν είναι αντικειμενική ή υποκειμενική, τρέπουμε το ουσιαστικό σε ρήμα και βλέπουμε με ποιον τρόπο το συμπληρώνει η γενική).
Γραμματικές παρατηρήσεις κειμένου:
exulo= το ρήμα αυτό είναι πρώτης συζυγίας, σχηματίζει ομαλά τους χρόνους του και έχει και τύπο exsulo.
iniuria -ae= πρόκειται για ουσιαστικό α΄ κλίσης που όμως δεν έχει πληθυντικό αριθμό.
poeta= ομοιόπτωτος επιθετικός προσδιορισμός που λειτουργεί ως παράθεση στο υποκείμενο του ρήματος Ovidius (Προσοχη!! Παράθεση έχουμε όταν προστίθεται κάτι, σε μια έννοια το οποίο δεν είναι απαραίτητο, όταν δηλαδή από τα μερικά πηγαίνουμε στα γενικά: Το Ηράκλειο, η πόλη.Αντίθετα όταν δίνονται απαραίτητες εξηγήσεις, τότε έχουμε επεξήγηση και πηγαίνουμε από τα γενικά στα μερικά: Η πόλη, το Ηράκλειο).
Romam: απρόθετη αιτιατική που λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση προς τόπο. Προσδιορίζει το ρήμα.
plenae= κατηγορούμενο του υποκειμένου του ρήματος
querelarum= γενική ως ετερόπτωτος προσδιορισμός και συμπλήρωμα του πλησμονής σημαντικού επιθέτου plenae.
de incolis: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει την αναφορά και προσδιορίζει το ρήμα narrat.
epistulis= απρόθετη αφαιρετική που δηλώνει το όργανο ή το μέσο και λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος.
unica= κατηγορηματικός προσδιορισμός του κατηγορουμένου amica.
poetae= γενική αντικειμενική ως ετερόπτωτος προσδιορισμός του ουσιαστικού amica (όταν υπάρχει σε ένα ουσιαστικό μια γενική για να δούμε αν είναι αντικειμενική ή υποκειμενική, τρέπουμε το ουσιαστικό σε ρήμα και βλέπουμε με ποιον τρόπο το συμπληρώνει η γενική).
Γραμματικές παρατηρήσεις κειμένου:
exulo= το ρήμα αυτό είναι πρώτης συζυγίας, σχηματίζει ομαλά τους χρόνους του και έχει και τύπο exsulo.
iniuria -ae= πρόκειται για ουσιαστικό α΄ κλίσης που όμως δεν έχει πληθυντικό αριθμό.
=> Α΄ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
1) Περιλαμβάνει ονόματα αρσενικά και θηλυκά με κατάληξη -a.
2) Το θηλυκό όνομα familia, στην γενική του ενικού έχει δύο τύπους: familiae και familias.
3) Τα ονόματα filia και dea στην δοτική και αφαιρετική πληθυντικού έχουν δύο τύπους: filiis-filiabus, deis-deabus.
4) Tα κύρια αρσενικά ονόματα αυτής της κλίσης στην ονομαστική έχουν κατάληξη -as: π.χ. Aeneas.
5) Ως επί το πλείστον τα ουσιαστικά αυτής της κλίσης είναι θηλυκού γένους, εκτός αν δηλώνουν αρσενικά πρόσωπα: ποιητής, ναύτης κλπ.
6) Για να ξεχωρίσουμε την αφαιρετική από την ονομαστική δηλώνει την μακρά συλλαβή: terra- terr~~a.
7) Κάθε πτώση έχει μια διαφορετική χρήση: η ονομαστική δηλώνει το υποκείμενο ή το κατηγορούμενο. Η αιτιατική το αντικείμενο συνήθως ή αν πρόκειται για όνομα πόλης δηλώνει κατεύθυνση. Η γενική έχει τις χρήσεις που έχει και στην αρχαία ελληνική (κτητική, αντικειμενική-συμπλήρωμα, υποκειμενική κ.α.). Η αφαιρετική εμπρόθετη ή απρόθετη δηλώνει επιρρηματική σχέση και χρησιμοποιείται ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS terr-a terr-ae
GENETIVUS terr-ae terr-arum
DATIVUS terr-ae terr-is
ACCUSATIVUS terr-am terr-as
VOCATIVUS terr-a terr-ae
ABLATIVUS terr-a terr-is
1) Περιλαμβάνει ονόματα αρσενικά και θηλυκά με κατάληξη -a.
2) Το θηλυκό όνομα familia, στην γενική του ενικού έχει δύο τύπους: familiae και familias.
3) Τα ονόματα filia και dea στην δοτική και αφαιρετική πληθυντικού έχουν δύο τύπους: filiis-filiabus, deis-deabus.
4) Tα κύρια αρσενικά ονόματα αυτής της κλίσης στην ονομαστική έχουν κατάληξη -as: π.χ. Aeneas.
5) Ως επί το πλείστον τα ουσιαστικά αυτής της κλίσης είναι θηλυκού γένους, εκτός αν δηλώνουν αρσενικά πρόσωπα: ποιητής, ναύτης κλπ.
6) Για να ξεχωρίσουμε την αφαιρετική από την ονομαστική δηλώνει την μακρά συλλαβή: terra- terr~~a.
7) Κάθε πτώση έχει μια διαφορετική χρήση: η ονομαστική δηλώνει το υποκείμενο ή το κατηγορούμενο. Η αιτιατική το αντικείμενο συνήθως ή αν πρόκειται για όνομα πόλης δηλώνει κατεύθυνση. Η γενική έχει τις χρήσεις που έχει και στην αρχαία ελληνική (κτητική, αντικειμενική-συμπλήρωμα, υποκειμενική κ.α.). Η αφαιρετική εμπρόθετη ή απρόθετη δηλώνει επιρρηματική σχέση και χρησιμοποιείται ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS terr-a terr-ae
GENETIVUS terr-ae terr-arum
DATIVUS terr-ae terr-is
ACCUSATIVUS terr-am terr-as
VOCATIVUS terr-a terr-ae
ABLATIVUS terr-a terr-is
=> KΛΙΣΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΕΣΤΩΤΑ, ρημάτων πρώτης συζυγίας
Ενεργητικής Φωνής (=το υποκείμενο ενεργεί και η ενέργειά του μεταβαίνει κάπου).
Στη λατινική γλώσσα έχουμε ρήματα τεσσάρων συζυγιών ανάλογα με το τελικό φωνήεν του θέματός του ρήματος. Όταν το τελικό φωνήεν είναι το -a-, τότε το ρήμα είναι πρώτης συζυγίας.
To θέμα εδώ είναι ama-, στο οποίο προστίθενται οι καταλήξεις:
α΄ ενικό -ο
β΄ ενικό -s
γ΄ενικό -t
α΄ πληθυντικό -mus
β΄ πληθυντικό -tis
γ΄ πληθυντικό -nt
PRAESENS
amo
ama-s
ama-t
ama-mus
ama-tis
ama-nt
Ενεργητικής Φωνής (=το υποκείμενο ενεργεί και η ενέργειά του μεταβαίνει κάπου).
Στη λατινική γλώσσα έχουμε ρήματα τεσσάρων συζυγιών ανάλογα με το τελικό φωνήεν του θέματός του ρήματος. Όταν το τελικό φωνήεν είναι το -a-, τότε το ρήμα είναι πρώτης συζυγίας.
To θέμα εδώ είναι ama-, στο οποίο προστίθενται οι καταλήξεις:
α΄ ενικό -ο
β΄ ενικό -s
γ΄ενικό -t
α΄ πληθυντικό -mus
β΄ πληθυντικό -tis
γ΄ πληθυντικό -nt
- Η οριστική στην λατινική, όπως ακριβώς και στην αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η έγκλιση που χρησιμοποιείται για να δηλωθεί ένα πραγματικό γεγονός.
- Ο Ενεστώτα χρησιμοποιείται για να δηλωθεί μια πράξη που συντελείται την παρούσα χρονική στιγμή.
PRAESENS
amo
ama-s
ama-t
ama-mus
ama-tis
ama-nt
Το ρήμα sum, είναι ανώμαλο και ακολουθεί ιδιόμορφο τρόπο κλίσης.
ΚΛΙΣΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ SUM
PRAESENS
sum
es
est
sumus
estis
sunt
ΚΛΙΣΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ SUM
PRAESENS
sum
es
est
sumus
estis
sunt
Δραστηριότητες