34. Ο Σκιπίωνας ο Αφρικανός και οι Λήσταρχοι
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Όταν ο Αφρικανός ήταν στο Λίτερνο, πολλοί αρχηγοί ληστών ήρθαν σ’ αυτόν κατά τύχη για να τον χαιρετήσουν επίσημα. Τότε ο Σκιπίωνας, επειδή νόμιζε ότι αυτοί είχαν έρθει για να συλλάβουν αυτόν τον ίδιο, εγκατέστησε στο σπίτι φρουρά από οικιακούς δούλους. Αυτό το πράγμα μόλις το παρατήρησαν οι ληστές, αφού πέταξαν μακριά τα όπλα πλησίασαν την πόρτα και με δυνατή φωνή ανήγγειλαν στον Σκιπίωνα (απίστευτο στο άκουσμα) ότι είχαν έρθει για να θαυμάσουν την ανδρεία του. Αυτά, αφού οι οικιακοί δούλοι τα μετέφεραν στον Σκιπίωνα, εκείνος διέταξε να ανοίξουν τις πόρτες και να τους βάλουν μέσα. Οι ληστές προσκύνησαν τις παραστάδες της πόρτας σαν ιερό ναό και με πάθος φίλησαν το δεξί χέρι του Σκιπίωνα. Αφού τοποθέτησαν μπροστά στην πόρτα δώρα, τα οποία συνηθίζουν να προσφέρουν οι άνθρωποι στους αθάνατους θεούς, επέστρεψαν στα λημέρια τους.
Όταν ο Αφρικανός ήταν στο Λίτερνο, πολλοί αρχηγοί ληστών ήρθαν σ’ αυτόν κατά τύχη για να τον χαιρετήσουν επίσημα. Τότε ο Σκιπίωνας, επειδή νόμιζε ότι αυτοί είχαν έρθει για να συλλάβουν αυτόν τον ίδιο, εγκατέστησε στο σπίτι φρουρά από οικιακούς δούλους. Αυτό το πράγμα μόλις το παρατήρησαν οι ληστές, αφού πέταξαν μακριά τα όπλα πλησίασαν την πόρτα και με δυνατή φωνή ανήγγειλαν στον Σκιπίωνα (απίστευτο στο άκουσμα) ότι είχαν έρθει για να θαυμάσουν την ανδρεία του. Αυτά, αφού οι οικιακοί δούλοι τα μετέφεραν στον Σκιπίωνα, εκείνος διέταξε να ανοίξουν τις πόρτες και να τους βάλουν μέσα. Οι ληστές προσκύνησαν τις παραστάδες της πόρτας σαν ιερό ναό και με πάθος φίλησαν το δεξί χέρι του Σκιπίωνα. Αφού τοποθέτησαν μπροστά στην πόρτα δώρα, τα οποία συνηθίζουν να προσφέρουν οι άνθρωποι στους αθάνατους θεούς, επέστρεψαν στα λημέρια τους.
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ
1. «cum Africanus. . . . esset»: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον ιστορικό διηγηματικό σύνδεσμο , για να δηλωθούν οι χρονικές ευκαιρίες ή οι χρονικές περιστάσεις στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιείται η πράξη της κύριας πρότασης. Υπογραμμίζει μια βαθύτερη σχέση κύριας και δευτερεύουσας πρότασης, δηλ. μια σχέση αιτίας και αιτιατού. Εκφέρεται με υποτακτική για να δηλωθεί το υποκειμενικό στοιχείο και ακολουθεί τους κανόνες ακολουθίας των χρόνων. Εκφέρεται δηλ. με υποτακτική παρατατικού () μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου (= παρακείμενος με σημασία αορίστου) για να δηλωθεί το σύγχρονο στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα .
2. «cum ...... existimasset»: δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική πρόταση, που εισάγεται με τον αιτιολογικό σύνδεσμο γιατί η αιτιολογία θεωρείται ως αποτέλεσμα μιας εσωτερικής λογικής διεργασίας. Εκφέρεται με υποτακτική για να δηλωθεί η υποκειμενική αιτιολογία και ακολουθεί τους κανόνες ακολουθίας των χρόνων. Έχουμε δηλ. υποτακτική υπερσυντελίκου () μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου (= παρακείμενος με σημασία αορίστου) για να δηλωθεί το προτερόχρονο στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στο ρήμα της κύριας πρότασης.
3. «quod ut......amimadverterunt»: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον χρονικό σύνδεσμο , για να δηλωθεί ένα πραγματικό γεγονός (προτάσσεται το , το οποίο στην αρχή περιόδου ισοδυναμεί με δεικτική αντωνυμία, γιατί αναφέρεται στα προηγούμενα). Εκφέρεται με οριστική, γιατί η πρόταση ενδιαφέρει μόνο από χρονικής άποψης, χρόνου παρακειμένου για να δηλωθεί το προτερόχρονο στο παρελθόν. πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός στα ρήματα της κύριας πρότασης (-).
4. «haec postquam. . . . rettulerunt»: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον χρονικό σύνδεσμο (το προτάσσεται για λόγους έμφασης), για να δηλωθεί ένα πραγματικό γεγονός. Εκφέρεται με οριστική γιατί η πρόταση μας ενδιαφέρει μόνο από χρονικής άποψης, χρόνου παρακειμένου για να δηλωθεί το προτερόχρονο στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός στο ρήμα της κύριας πρότασης ().
5. «tamquam (si) .......templum»: δευτερεύουσα επιρρηματική υποθετική-παραβολική πρόταση, που εισάγεται με τον σύνδεσμο . Εκφέρεται με υποτακτική καθώς στην ουσία πρόκειται για λανθάνοντα υποθετικό λόγο, του οποίου λείπει η απόδοση. Ακολουθεί τους κανόνες ακολουθίας των χρόνων, δηλ. υποτακτική παρατατικού (εννοείται ή ή ), μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου (= παρακείμενος με σημασία αορίστου) για να δηλωθεί το σύγχρονο στο παρελθόν.
6. «cum. . . posuissent»: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον ιστορικό διηγηματικό σύνδεσμο , για να δηλωθούν οι χρονικές ευκαιρίες ή οι χρονικές περιστάσεις στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιείται η πράξη της κύριας πρότασης. Υπογραμμίζει μια βαθύτερη σχέση κύριας και δευτερεύουσας πρότασης, δηλ. μια σχέση αιτίας και αιτιατού. Εκφέρεται με υποτακτική για να δηλωθεί το υποκειμενικό στοιχείο και ακολουθεί τους κανόνες ακολουθίας των χρόνων. Εκφέρεται δηλ. με υποτακτική παρακειμένου () μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου (= παρακείμενος με σημασία αορίστου) για να δηλωθεί το προτερόχρονο στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα reverterunt.
7. «quae. . . solent»: δευτερεύουσα αναφορική επιθετική - προσδιοριστική πρόταση, που εισάγεται με την αναφορική αντωνυμία ουδετέρου γένους . Εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό γεγονός, χρόνου ενεστώτα για το παρόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιθετικός προσδιορισμός στο αντικείμενο του ρήματος της κύριας πρότασης.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ
1. «cum Africanus. . . . esset»: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον ιστορικό διηγηματικό σύνδεσμο , για να δηλωθούν οι χρονικές ευκαιρίες ή οι χρονικές περιστάσεις στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιείται η πράξη της κύριας πρότασης. Υπογραμμίζει μια βαθύτερη σχέση κύριας και δευτερεύουσας πρότασης, δηλ. μια σχέση αιτίας και αιτιατού. Εκφέρεται με υποτακτική για να δηλωθεί το υποκειμενικό στοιχείο και ακολουθεί τους κανόνες ακολουθίας των χρόνων. Εκφέρεται δηλ. με υποτακτική παρατατικού () μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου (= παρακείμενος με σημασία αορίστου) για να δηλωθεί το σύγχρονο στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα .
2. «cum ...... existimasset»: δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική πρόταση, που εισάγεται με τον αιτιολογικό σύνδεσμο γιατί η αιτιολογία θεωρείται ως αποτέλεσμα μιας εσωτερικής λογικής διεργασίας. Εκφέρεται με υποτακτική για να δηλωθεί η υποκειμενική αιτιολογία και ακολουθεί τους κανόνες ακολουθίας των χρόνων. Έχουμε δηλ. υποτακτική υπερσυντελίκου () μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου (= παρακείμενος με σημασία αορίστου) για να δηλωθεί το προτερόχρονο στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στο ρήμα της κύριας πρότασης.
3. «quod ut......amimadverterunt»: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον χρονικό σύνδεσμο , για να δηλωθεί ένα πραγματικό γεγονός (προτάσσεται το , το οποίο στην αρχή περιόδου ισοδυναμεί με δεικτική αντωνυμία, γιατί αναφέρεται στα προηγούμενα). Εκφέρεται με οριστική, γιατί η πρόταση ενδιαφέρει μόνο από χρονικής άποψης, χρόνου παρακειμένου για να δηλωθεί το προτερόχρονο στο παρελθόν. πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός στα ρήματα της κύριας πρότασης (-).
4. «haec postquam. . . . rettulerunt»: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον χρονικό σύνδεσμο (το προτάσσεται για λόγους έμφασης), για να δηλωθεί ένα πραγματικό γεγονός. Εκφέρεται με οριστική γιατί η πρόταση μας ενδιαφέρει μόνο από χρονικής άποψης, χρόνου παρακειμένου για να δηλωθεί το προτερόχρονο στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός στο ρήμα της κύριας πρότασης ().
5. «tamquam (si) .......templum»: δευτερεύουσα επιρρηματική υποθετική-παραβολική πρόταση, που εισάγεται με τον σύνδεσμο . Εκφέρεται με υποτακτική καθώς στην ουσία πρόκειται για λανθάνοντα υποθετικό λόγο, του οποίου λείπει η απόδοση. Ακολουθεί τους κανόνες ακολουθίας των χρόνων, δηλ. υποτακτική παρατατικού (εννοείται ή ή ), μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου (= παρακείμενος με σημασία αορίστου) για να δηλωθεί το σύγχρονο στο παρελθόν.
6. «cum. . . posuissent»: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον ιστορικό διηγηματικό σύνδεσμο , για να δηλωθούν οι χρονικές ευκαιρίες ή οι χρονικές περιστάσεις στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιείται η πράξη της κύριας πρότασης. Υπογραμμίζει μια βαθύτερη σχέση κύριας και δευτερεύουσας πρότασης, δηλ. μια σχέση αιτίας και αιτιατού. Εκφέρεται με υποτακτική για να δηλωθεί το υποκειμενικό στοιχείο και ακολουθεί τους κανόνες ακολουθίας των χρόνων. Εκφέρεται δηλ. με υποτακτική παρακειμένου () μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου (= παρακείμενος με σημασία αορίστου) για να δηλωθεί το προτερόχρονο στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα reverterunt.
7. «quae. . . solent»: δευτερεύουσα αναφορική επιθετική - προσδιοριστική πρόταση, που εισάγεται με την αναφορική αντωνυμία ουδετέρου γένους . Εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό γεγονός, χρόνου ενεστώτα για το παρόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιθετικός προσδιορισμός στο αντικείμενο του ρήματος της κύριας πρότασης.
Η ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΗ ΕΛΞΗ
Όπου υπάρχει εμπρόθετος τύπος γερουνδίου με αντικείμενο σε αιτιατική πρέπει να γίνει μετατροπή της ενεργητικής σύνταξης σε παθητική (δηλ. αντικατάσταση του γερουνδίου με γερουνδιακό).
Η γερουνδιακή έλξη είναι υποχρεωτική στις παρακάτω περιπτώσεις:
α) όταν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε εμπρόθετο τύπο γερουνδίου με αντικείμενο σε αιτιατική (gradia/causa + γενική γερουνδίου, ad/in +αιτιατική γερουνδίου, de/ex/in/ab + αφαιρετική γερουνδίου)
β) όταν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε δοτική γερουνδίου (μετά από επίθετα που σημαίνουν «κατάλληλος», «χρήσιμος») με αντικείμενο σε αιτιατική.
Δεδομένα μετατροπής: Για την μετατροπή της ενεργητικής σε παθητική σύνταξη, πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν τα εξής:
Δίνεται η πρόταση: Nuntiaverunt virtutem eius admiratum se venisse.
Nα δηλωθεί ο σκοπός με εμπρόθετο γερούνδιο και να μετατραπεί σε παθητική σύνταξη.
α) Nuntiaverunt se venisse ad admirandum virtutem eius.
Nuntiaverunt se venisse gradia/causa admirandi virtutem eius.
(Nuntiaverunt se venisse, ut admirarent virtutem eius.
Nuntiaverunt se, qui admirarent virtutem eius, venisse
Nuntiaverunt se venisse ad admirationem virtutis eius).
b) γερουνδιακό είναι admirandus-a-um
Nuntiaverunt se venisse ad admirandam virtutem eius.
Nuntiaverunt se venisse gradia/causa admirandae virtutis eius.
Όπου υπάρχει εμπρόθετος τύπος γερουνδίου με αντικείμενο σε αιτιατική πρέπει να γίνει μετατροπή της ενεργητικής σύνταξης σε παθητική (δηλ. αντικατάσταση του γερουνδίου με γερουνδιακό).
Η γερουνδιακή έλξη είναι υποχρεωτική στις παρακάτω περιπτώσεις:
α) όταν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε εμπρόθετο τύπο γερουνδίου με αντικείμενο σε αιτιατική (gradia/causa + γενική γερουνδίου, ad/in +αιτιατική γερουνδίου, de/ex/in/ab + αφαιρετική γερουνδίου)
β) όταν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε δοτική γερουνδίου (μετά από επίθετα που σημαίνουν «κατάλληλος», «χρήσιμος») με αντικείμενο σε αιτιατική.
Δεδομένα μετατροπής: Για την μετατροπή της ενεργητικής σε παθητική σύνταξη, πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν τα εξής:
- Το αντικείμενο του γερουνδίου (στην ενεργητική) τρέπεται σε υποκείμενο του γερουνδιακού (στην παθητική).
- Το γερουνδιακό πρέπει να συμφωνεί με το ουσιαστικό (=υποκείμενό του στην παθητική) κατά γένος, αριθμό και πτώση.
- Το γένος και ο αριθμός του ουσιαστικού δεν μεταβάλλονται.
- Η πτώση του ουσιαστικού καθορίζεται από την σύνταξη.
- Το γερουνδιακό παίρνει το γένος και τον αριθμό του ουσιαστικού
- Το ουσιαστικό παίρνει την πτώση του γερουνδίου.
Δίνεται η πρόταση: Nuntiaverunt virtutem eius admiratum se venisse.
Nα δηλωθεί ο σκοπός με εμπρόθετο γερούνδιο και να μετατραπεί σε παθητική σύνταξη.
α) Nuntiaverunt se venisse ad admirandum virtutem eius.
Nuntiaverunt se venisse gradia/causa admirandi virtutem eius.
(Nuntiaverunt se venisse, ut admirarent virtutem eius.
Nuntiaverunt se, qui admirarent virtutem eius, venisse
Nuntiaverunt se venisse ad admirationem virtutis eius).
b) γερουνδιακό είναι admirandus-a-um
Nuntiaverunt se venisse ad admirandam virtutem eius.
Nuntiaverunt se venisse gradia/causa admirandae virtutis eius.
.
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
in Literno: εμπρόθετος προσδιορισμός που δηλώνει τη στάση σε τόπο, προσδιορίζει το ρήμα esset. Ο τόπος δηλώνεται εμπρόθετα, παρόλο που έχουμε όνομα πόλης, γιατί αναφέρεται στην ευρύτερη περιοχή και όχι την ίδια την πόλη.
praedonum: γενική αντικειμενική ως ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός στο υποκείμενο duces.
salutatum: αιτιατική του σουπίνου, ως επιρρηματικός προσδιορισμό του σκοπού στο ρήμα κίνησης σημαντικό venerunt. Αντικείμενό του εννοείται το eum (αφού ανήκει σε ρήμα μεταβατικό).
domesticorum: γενική του περιεχομένου, ως ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός στο υποκείμενο praesidium.
ianuae: δοτική ως συμπλήρωμα του προσέγγισης σημαντικού ρήματος appropinquaverunt
captum, admiratum: απρόθετες αιτιατικές του σουπίνου, που δηλώνουν τον σκοπό μετά από ρηματικούς τύπους κίνησης σημαντικούς (venisse, venisse).
incredibile auditu:
α) προεξαγγελτική παράθεση στην απαρεμφατική φράση virtutem eius admiratum se venisse. Πιο συγκεκριμένα η λέξη auditu είναι αφαιρετική σουπίνου που δηλώνει την αναφορά στο incredibile. Αναλύεται σε δευτ. αναφορική (επιθετική, προσθετική πρόταση): quod est incredibile auditu, όπου est = ρήμα, quod = υποκείμενο, incredibile = κατηγορούμενο στο quod και auditu = αφαιρετική σουπίνου που δηλώνει την αναφορά στο incredibile.
β) εννοείται hoc est incredibile auditu. Το incredibile είναι κατηγορούμενο στο υποκείμενο hoc, μέσω του συνδετικού est. To auditu είναι απρόθετη αφαιρετική του σουπίνου, ως αφαιρετική της αναφοράς μετά το επίθετο incredibile.
virtutem: αντικείμενο του σουπίνου.
fores: υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου reserari, ετεροπροσωπία.
dextram: a) αντικείμενο του ρήματος οsculati sunt b) επιθετικός προσδιορισμός στο εννοούμενο αντικείμενο του ρήματος manum (manus> ουσιαστικό θηλυκού γένους, γ΄ κλίσης).
tamquam sanctum templum: βραχυλογική έκφραση που δηλώνει παραβολή ως κατηγορούμενο στο αντικείμενο postes (στην πραγματικότητα η πρόταση ισοδυναμεί και αναλύεται σε δευτερεύουσα υποθετική παραβολική πρόταση: tamquam (si) postes sanctum templum essent).
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
in Literno: εμπρόθετος προσδιορισμός που δηλώνει τη στάση σε τόπο, προσδιορίζει το ρήμα esset. Ο τόπος δηλώνεται εμπρόθετα, παρόλο που έχουμε όνομα πόλης, γιατί αναφέρεται στην ευρύτερη περιοχή και όχι την ίδια την πόλη.
praedonum: γενική αντικειμενική ως ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός στο υποκείμενο duces.
salutatum: αιτιατική του σουπίνου, ως επιρρηματικός προσδιορισμό του σκοπού στο ρήμα κίνησης σημαντικό venerunt. Αντικείμενό του εννοείται το eum (αφού ανήκει σε ρήμα μεταβατικό).
domesticorum: γενική του περιεχομένου, ως ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός στο υποκείμενο praesidium.
ianuae: δοτική ως συμπλήρωμα του προσέγγισης σημαντικού ρήματος appropinquaverunt
captum, admiratum: απρόθετες αιτιατικές του σουπίνου, που δηλώνουν τον σκοπό μετά από ρηματικούς τύπους κίνησης σημαντικούς (venisse, venisse).
incredibile auditu:
α) προεξαγγελτική παράθεση στην απαρεμφατική φράση virtutem eius admiratum se venisse. Πιο συγκεκριμένα η λέξη auditu είναι αφαιρετική σουπίνου που δηλώνει την αναφορά στο incredibile. Αναλύεται σε δευτ. αναφορική (επιθετική, προσθετική πρόταση): quod est incredibile auditu, όπου est = ρήμα, quod = υποκείμενο, incredibile = κατηγορούμενο στο quod και auditu = αφαιρετική σουπίνου που δηλώνει την αναφορά στο incredibile.
β) εννοείται hoc est incredibile auditu. Το incredibile είναι κατηγορούμενο στο υποκείμενο hoc, μέσω του συνδετικού est. To auditu είναι απρόθετη αφαιρετική του σουπίνου, ως αφαιρετική της αναφοράς μετά το επίθετο incredibile.
virtutem: αντικείμενο του σουπίνου.
fores: υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου reserari, ετεροπροσωπία.
dextram: a) αντικείμενο του ρήματος οsculati sunt b) επιθετικός προσδιορισμός στο εννοούμενο αντικείμενο του ρήματος manum (manus> ουσιαστικό θηλυκού γένους, γ΄ κλίσης).
tamquam sanctum templum: βραχυλογική έκφραση που δηλώνει παραβολή ως κατηγορούμενο στο αντικείμενο postes (στην πραγματικότητα η πρόταση ισοδυναμεί και αναλύεται σε δευτερεύουσα υποθετική παραβολική πρόταση: tamquam (si) postes sanctum templum essent).
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
existimasset: είναι ρήμα, φωνής ενεργητικής, χρόνου υπερσυντελίκου, έγκλισης υποτακτικής, γ΄ενικό πρόσωπο, του ρήματος existimo (δευτερότυπος existimasset-existimavisset).
incredibile: επίθετο, βαθμού θετικού, γένους ουδετέρου, πτώσης ονομαστικής, αριθμού ενικού του τριτοκλίτου, τρικαταλήκτου επιθέτου incredibilis-is-e.
postis: ουσιαστικό γένους αρσενικού, τρίτης κλίσης.
domestici-orum: ουσιαστικό γένους αρσενικού, πρώτης κλίσης, μόνο πληθυντικού αριθμού.
foris-is: ουσιαστικό γένους αρσενικού, τρίτης κλίσης, συνήθως χρησιμοποιείται μόνο στον πληθυντικό αριθμό (γενική πληθυντικού forium-forum).
postis: ουσιαστικό γένους αρσενικού, τρίτης κλίσης (αφαιρετική ενικού posti, poste).
Forte: επίρρημα παραγόμενο από το ουσιαστικό fors-fortis (θηλυκό γ΄ κλίσης)
dexter, dextra, dextrum: dexterior, dexterior, dexterius- dextimus-a-um.
existimasset: είναι ρήμα, φωνής ενεργητικής, χρόνου υπερσυντελίκου, έγκλισης υποτακτικής, γ΄ενικό πρόσωπο, του ρήματος existimo (δευτερότυπος existimasset-existimavisset).
incredibile: επίθετο, βαθμού θετικού, γένους ουδετέρου, πτώσης ονομαστικής, αριθμού ενικού του τριτοκλίτου, τρικαταλήκτου επιθέτου incredibilis-is-e.
postis: ουσιαστικό γένους αρσενικού, τρίτης κλίσης.
domestici-orum: ουσιαστικό γένους αρσενικού, πρώτης κλίσης, μόνο πληθυντικού αριθμού.
foris-is: ουσιαστικό γένους αρσενικού, τρίτης κλίσης, συνήθως χρησιμοποιείται μόνο στον πληθυντικό αριθμό (γενική πληθυντικού forium-forum).
postis: ουσιαστικό γένους αρσενικού, τρίτης κλίσης (αφαιρετική ενικού posti, poste).
Forte: επίρρημα παραγόμενο από το ουσιαστικό fors-fortis (θηλυκό γ΄ κλίσης)
dexter, dextra, dextrum: dexterior, dexterior, dexterius- dextimus-a-um.