Διδώ και Αινείας
Μετάφραση Κειμένου
Ο Αινείας είναι γιος του Αγχίση. Η Τροία είναι πατρίδα του Αινεία. Οι Έλληνες πολιορκούν την Τροία και την κυριεύουν με δόλο. Ο Αινείας με τον Αγχίση, με το γιο και με τους συντρόφους πλέει προς την Ιταλία. Αλλά οι άνεμοι ταράζουν τη θάλασσα και παρασύρουν τον Αινεία στην Αφρική. Εκεί η βασίλισσα Διδώ ιδρύει νέα πατρίδα. Ο Αινείας αφηγείται από την αρχή στη βασίλισσα το δόλο των Ελλήνων. Η βασίλισσα ερωτεύεται τον Αινεία και ο Αινείας τη βασίλισσα. Τελικά ο Αινείας πλέει στην Ιταλία και η βασίλισσα ξεψυχάει. |
|
Ερμηνευτικά Σχόλια:
Συντακτικές παρατηρήσεις κειμένου:
filius= Κατηγορούμενο του υποκειμένου μέσω του συνδετικού ρήματος est.
Anchisae: γενική ως ετερόπτωτος προσδιορισμός του κατηγορουμένου, είναι γενική κτητική.
Αeneae= γενική ως ετερόπτωτος προσδιορισμός του κατηγορουμένου, είναι γενική κτητική.
dolo= απρόθετη αφαιρετική που λειτουργει ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος expugnant. Είναι αφαιρετική που δηλώνει τον τρόπο.
cum Anchisa, cum nato et cum sociis: εμπρόθετoι επιρρηματιοί προσδιορισμοί που δηλώνουν τη συνοδeία και προσδιορίζουν το ρήμα navigat.
ad Italiam= εμπρόθετη αιτιατική, ως επιρρηματικός προσδριορισμός που προσδιορίζει το ρήμα navigat και δηλώνει κατεύθυνση προς τόπο.
ibi= επίρρημα, ως επιρρηματικός προσδιορισμός που προσδιορίζει το ρήμα fundat και δηλώνει τόπο.
regina= ομοιόπτωτος προσδιορισμός που λειτουργεί ως παράθεση στο υποκείμενο Dido.
novam= oμοιόπτωτος επιθετικός προσδιορισμός, που προσδιορίζει το αντικείμενο τυ ρήματος patriam.
reginae= δοτική ως έμμεσο αντικείμενο του δίπτωτου ρήματος renarrat (+ δοτ. του προσώπου +αιτιατική του πράγματος).
Insidias= αιτιατική ως άμεσο αντικείμενο του δίπτωτου ρήματος renarrat (+ δοτ. του προσώπου +αιτιατική του πράγματος).
Graecorum= ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός του άμεσου αντικειμένου του ρήματος, είναι γενική υποκειμενική.
filius= Κατηγορούμενο του υποκειμένου μέσω του συνδετικού ρήματος est.
Anchisae: γενική ως ετερόπτωτος προσδιορισμός του κατηγορουμένου, είναι γενική κτητική.
Αeneae= γενική ως ετερόπτωτος προσδιορισμός του κατηγορουμένου, είναι γενική κτητική.
dolo= απρόθετη αφαιρετική που λειτουργει ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος expugnant. Είναι αφαιρετική που δηλώνει τον τρόπο.
cum Anchisa, cum nato et cum sociis: εμπρόθετoι επιρρηματιοί προσδιορισμοί που δηλώνουν τη συνοδeία και προσδιορίζουν το ρήμα navigat.
ad Italiam= εμπρόθετη αιτιατική, ως επιρρηματικός προσδριορισμός που προσδιορίζει το ρήμα navigat και δηλώνει κατεύθυνση προς τόπο.
ibi= επίρρημα, ως επιρρηματικός προσδιορισμός που προσδιορίζει το ρήμα fundat και δηλώνει τόπο.
regina= ομοιόπτωτος προσδιορισμός που λειτουργεί ως παράθεση στο υποκείμενο Dido.
novam= oμοιόπτωτος επιθετικός προσδιορισμός, που προσδιορίζει το αντικείμενο τυ ρήματος patriam.
reginae= δοτική ως έμμεσο αντικείμενο του δίπτωτου ρήματος renarrat (+ δοτ. του προσώπου +αιτιατική του πράγματος).
Insidias= αιτιατική ως άμεσο αντικείμενο του δίπτωτου ρήματος renarrat (+ δοτ. του προσώπου +αιτιατική του πράγματος).
Graecorum= ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός του άμεσου αντικειμένου του ρήματος, είναι γενική υποκειμενική.
Γραμματικές παρατηρήσεις κειμένου:
Όλα τα ονόματα ουσιαστικά δεν έχουν πληθυντικό.
Insidiae= Ουσιαστικό α’ κλίσης που έχει μόνο πληθυντικό αριθμό.
Anchises= όνομα ουσιαστικό α΄ κλίσης. Προσοχή! στην κατάληξη ονομαστικής ενικού αριθμού.
Όλα τα ονόματα ουσιαστικά δεν έχουν πληθυντικό.
Insidiae= Ουσιαστικό α’ κλίσης που έχει μόνο πληθυντικό αριθμό.
Anchises= όνομα ουσιαστικό α΄ κλίσης. Προσοχή! στην κατάληξη ονομαστικής ενικού αριθμού.
B΄ ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
1) Περιλαμβάνει αρσενικά και θηλυκά που λήγουν σε -us, -er και ουδέτερα που λήγουν σε -um.
2) To ουσιαστικό deus σχηματίζει την κλητική του αντί για de-e, dive και στον πληθυντικό έχει δεύτερους τύπους: dei (dii) di, deorum (deum), deis (diis) dis, deos, dei (dii) di, deis (diis) dis.
3) Όσα ονόματα έχουν πάνω από δύο συλλαβές στη γενική ενικού συναιρούν τα δυο -ii σε ένα -i π.χ. officium- officii-offici
4) Tα κύρια ονόματα και το filius κάνουν κλητική σε -i fili και όχι filie
5) Όμοια κλίνεται το αρσενικό γένος των δευτεροκλίτων επιθέτων (π.χ. novus, magnus).
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS domin-us domin-i
GENETIVUS domin-i domin-orum
DATIVUS domin-o domin-is
ACCUSATIVUS domin-um domin-os
VOCATIVUS domin-e domin-i
ABLATIVUS domin-o domin-is
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS don-um don-a
GENETIVUS don- i don-orum
DATIVUS don-o don-is
ACCUSATIVUS don-um don-a
VOCATIVUS don-um don-a
ABLATIVUS don-o don-is
1) Περιλαμβάνει αρσενικά και θηλυκά που λήγουν σε -us, -er και ουδέτερα που λήγουν σε -um.
2) To ουσιαστικό deus σχηματίζει την κλητική του αντί για de-e, dive και στον πληθυντικό έχει δεύτερους τύπους: dei (dii) di, deorum (deum), deis (diis) dis, deos, dei (dii) di, deis (diis) dis.
3) Όσα ονόματα έχουν πάνω από δύο συλλαβές στη γενική ενικού συναιρούν τα δυο -ii σε ένα -i π.χ. officium- officii-offici
4) Tα κύρια ονόματα και το filius κάνουν κλητική σε -i fili και όχι filie
5) Όμοια κλίνεται το αρσενικό γένος των δευτεροκλίτων επιθέτων (π.χ. novus, magnus).
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS domin-us domin-i
GENETIVUS domin-i domin-orum
DATIVUS domin-o domin-is
ACCUSATIVUS domin-um domin-os
VOCATIVUS domin-e domin-i
ABLATIVUS domin-o domin-is
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS don-um don-a
GENETIVUS don- i don-orum
DATIVUS don-o don-is
ACCUSATIVUS don-um don-a
VOCATIVUS don-um don-a
ABLATIVUS don-o don-is
KΛΙΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΩΝ
H Προσωπική αντωνυμία της λατινικής έχει την ίδια χρήση με την προσωπική αντωνυμία της αρχαίας ελληνικής γλώσσα. Δηλαδή χρησιμοποιείται ως όνομα ουσιαστικό: υποκείμενο, αντικείμενο κ.α.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS ego tu - (hic, ille, is) nos vos -(hi, illι, ii)
GENETIVUS mei tui sui nostri-nostrum* vestri-vestrum* sui
DATIVUS mihi tibi sibi nobis vobis sibi
ACCUSATIVUS me te se nos vos se
ABLATIVUS a me a te a se a nobis a vobis a se
* Όταν η γενική πληθυντικού του πρώτου ή δευτέρου προσώπου χρησιμοποιείται ως γενική αντικειμενική ή κτητική, δηλώνεται με τον τύπο nostri, vestri. Όταν χρησιμοποιείται ως γενική διαιρετική, δηλώνεται με τον τύπο nostrum, vestrum.
H Προσωπική αντωνυμία της λατινικής έχει την ίδια χρήση με την προσωπική αντωνυμία της αρχαίας ελληνικής γλώσσα. Δηλαδή χρησιμοποιείται ως όνομα ουσιαστικό: υποκείμενο, αντικείμενο κ.α.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS ego tu - (hic, ille, is) nos vos -(hi, illι, ii)
GENETIVUS mei tui sui nostri-nostrum* vestri-vestrum* sui
DATIVUS mihi tibi sibi nobis vobis sibi
ACCUSATIVUS me te se nos vos se
ABLATIVUS a me a te a se a nobis a vobis a se
* Όταν η γενική πληθυντικού του πρώτου ή δευτέρου προσώπου χρησιμοποιείται ως γενική αντικειμενική ή κτητική, δηλώνεται με τον τύπο nostri, vestri. Όταν χρησιμοποιείται ως γενική διαιρετική, δηλώνεται με τον τύπο nostrum, vestrum.
Δραστηριότητες