Όταν βγεις στο κυνήγι, πάρε μαζί σου μολύβι και χαρτί
Μετάφραση Κειμένου:
Ο Γάιος Πλίνιος στέλνει τους χαιρετισμούς του στο φίλο του Τάκιτο. Θα γελάσεις. Εγώ έπιασα τρία αγριογούρουνα. «Ο ίδιος;» θα αναρωτηθείς. Ο ίδιος. Καθόμουν δίπλα στα δίχτυα· ήταν κοντά μου όχι κυνηγετική λόγχη αλλά γραφίδα και πλάκες αλειμμένες με κερί.· σκεφτόμουν κάτι και σημείωνα· αν και τα δίχτυα μου ήταν άδεια, οι πλάκες μου, όμως, ήταν γεμάτες. Τα δάση και η μοναξιά είναι μεγάλα ερεθίσματα της σκέψης. Όταν βρεθείς στο κυνήγι, μπορείς και εσύ να φέρεις πλάκες· θα δεις όχι την Άρτεμη στα βουνά αλλά την Αθηνά να περιπλανιέται. Υγίαινε!
Ο Γάιος Πλίνιος στέλνει τους χαιρετισμούς του στο φίλο του Τάκιτο. Θα γελάσεις. Εγώ έπιασα τρία αγριογούρουνα. «Ο ίδιος;» θα αναρωτηθείς. Ο ίδιος. Καθόμουν δίπλα στα δίχτυα· ήταν κοντά μου όχι κυνηγετική λόγχη αλλά γραφίδα και πλάκες αλειμμένες με κερί.· σκεφτόμουν κάτι και σημείωνα· αν και τα δίχτυα μου ήταν άδεια, οι πλάκες μου, όμως, ήταν γεμάτες. Τα δάση και η μοναξιά είναι μεγάλα ερεθίσματα της σκέψης. Όταν βρεθείς στο κυνήγι, μπορείς και εσύ να φέρεις πλάκες· θα δεις όχι την Άρτεμη στα βουνά αλλά την Αθηνά να περιπλανιέται. Υγίαινε!
Αναγνώριση δευτερευουσών προτάσεων
1. «etsi retia vacua (habebam)»: δευτερεύουσα επιρρηματική, εναντιωματική πρόταση, που εισάγεται με τον εναντιωματικό σύνδεσμο etsi και εκφράζει μια πραγματική κατάσταση παρά την οποία ισχύει το περιεχόμενο της κύριας πρότασης. Εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό γεγονός χρόνου παρατατικού για τη διάρκεια στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος της κύριας πρότασης habebam. Στην κύρια πρόταση υπάρχει το tamen, η παρουσία του οποίου μας βοηθά να αντιληφθούμε ότι ακολουθεί εναντιωματική πρόταση.
2. «cum in venationibus eris»: Δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον απλό χρονικό σύνδεσμο cum και παρουσιάζει μια πράξη σύγχρονη με αυτή που περιγράφει το ρήμα της κύριας πρότασης. Εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό χρόνου μέλλοντα για το μέλλον. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος της κύριας πρότασης Licebit.
1. «etsi retia vacua (habebam)»: δευτερεύουσα επιρρηματική, εναντιωματική πρόταση, που εισάγεται με τον εναντιωματικό σύνδεσμο etsi και εκφράζει μια πραγματική κατάσταση παρά την οποία ισχύει το περιεχόμενο της κύριας πρότασης. Εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό γεγονός χρόνου παρατατικού για τη διάρκεια στο παρελθόν. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος της κύριας πρότασης habebam. Στην κύρια πρόταση υπάρχει το tamen, η παρουσία του οποίου μας βοηθά να αντιληφθούμε ότι ακολουθεί εναντιωματική πρόταση.
2. «cum in venationibus eris»: Δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, που εισάγεται με τον απλό χρονικό σύνδεσμο cum και παρουσιάζει μια πράξη σύγχρονη με αυτή που περιγράφει το ρήμα της κύριας πρότασης. Εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό χρόνου μέλλοντα για το μέλλον. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του ρήματος της κύριας πρότασης Licebit.
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
O ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ CUM
Ο χρονικός σύνδεσμος cum, διακρίνεται σε: α) επαναληπτικό β) αντίστροφο, γ) ιστορικό-διηγηματικό και δ) απλό χρονικό.
Ο επαναληπτικός cum: Η χρονική πρόταση που εισάγεται με τον επαναληπτικό cum, δηλώνει αόριστη επανάληψη σε
α)παρόν-μέλλον: όταν στην χρονική πρόταση ο cum συνοδεύεται από οριστική ενεστώτα ή παρακειμένου και στην πρόταση εξάρτησης έχουμε οριστική ενεστώτα.
β)παρελθόν: όταν στην χρονική πρόταση ο cum συνοδεύεται από οριστική παρατατικού ή υπερσυντελίκου και στην πρόταση εξάρτησης έχουμε οριστική παρατατικού.
Ο αντίστροφος cum: H χρονική πρόταση που εισάγεται με τον αντίστροφο cum, εκφράζει άμεση ακολουθία δύο γεγονότων ή ξαφνικό συμβάν και η λογική σχέση ανάμεσα στην χρονική πρόταση και την πρόταση εξάρτησης εμφανίζεται αντίστροφη. Δηλαδή, η χρονική πρόταση περιέχει το κύριο νόημα ενώ η πρόταση εξάρτησης περιέχει το δευτερεύον νόημα. Ο αντίστροφος cum συνοδεύεται από οριστική ιστορικού ενεστώτα ή οριστική παρακειμένου και στην πρόταση εξάρτησης έχουμε οριστική παρατατικού. Σημείωση: 1) συνήθως στην χρονική πρόταση έχουμε τα επιρρήματα repenter, subito, interium, interea και στην πρόταση εξάρτησης τα επιρρήματα iam, vix, vixdum, nondum, aegre. 2) οι φράσεις cum interium και cum tamen/quidem/interea, εισάγουν πρόταση χρονική, της οποίας το περιεχόμενο συντελείται συγχρόνως με το περιεχόμενο της πρότασης εξάρτησης.
Ο ιστορικός-διηγηματικός cum: H χρονική πρόταση που εισάγεται με τον ιστορικό- διηγηματικό σύνδεσμο cum, περιγράφει την χρονική ευκαιρία ή τις χρονικές περιστάσεις, στο πλαίσιο των οποίων συμβαίνει ως αιτιατό η πράξη της πρότασης εξάρτησης. Ο ιστορικός-διηγηματικός cum συνοδεύεται με υποτακτική παρατατικού για να δηλωθεί το σύγχρονο στο παρελθόν και με υποτακτική υπερσυντελίκου για να δηλωθεί το προτερόχρονο ή την αόριστη επανάληψη στο παρελθόν.
O ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ CUM
Ο χρονικός σύνδεσμος cum, διακρίνεται σε: α) επαναληπτικό β) αντίστροφο, γ) ιστορικό-διηγηματικό και δ) απλό χρονικό.
Ο επαναληπτικός cum: Η χρονική πρόταση που εισάγεται με τον επαναληπτικό cum, δηλώνει αόριστη επανάληψη σε
α)παρόν-μέλλον: όταν στην χρονική πρόταση ο cum συνοδεύεται από οριστική ενεστώτα ή παρακειμένου και στην πρόταση εξάρτησης έχουμε οριστική ενεστώτα.
β)παρελθόν: όταν στην χρονική πρόταση ο cum συνοδεύεται από οριστική παρατατικού ή υπερσυντελίκου και στην πρόταση εξάρτησης έχουμε οριστική παρατατικού.
Ο αντίστροφος cum: H χρονική πρόταση που εισάγεται με τον αντίστροφο cum, εκφράζει άμεση ακολουθία δύο γεγονότων ή ξαφνικό συμβάν και η λογική σχέση ανάμεσα στην χρονική πρόταση και την πρόταση εξάρτησης εμφανίζεται αντίστροφη. Δηλαδή, η χρονική πρόταση περιέχει το κύριο νόημα ενώ η πρόταση εξάρτησης περιέχει το δευτερεύον νόημα. Ο αντίστροφος cum συνοδεύεται από οριστική ιστορικού ενεστώτα ή οριστική παρακειμένου και στην πρόταση εξάρτησης έχουμε οριστική παρατατικού. Σημείωση: 1) συνήθως στην χρονική πρόταση έχουμε τα επιρρήματα repenter, subito, interium, interea και στην πρόταση εξάρτησης τα επιρρήματα iam, vix, vixdum, nondum, aegre. 2) οι φράσεις cum interium και cum tamen/quidem/interea, εισάγουν πρόταση χρονική, της οποίας το περιεχόμενο συντελείται συγχρόνως με το περιεχόμενο της πρότασης εξάρτησης.
Ο ιστορικός-διηγηματικός cum: H χρονική πρόταση που εισάγεται με τον ιστορικό- διηγηματικό σύνδεσμο cum, περιγράφει την χρονική ευκαιρία ή τις χρονικές περιστάσεις, στο πλαίσιο των οποίων συμβαίνει ως αιτιατό η πράξη της πρότασης εξάρτησης. Ο ιστορικός-διηγηματικός cum συνοδεύεται με υποτακτική παρατατικού για να δηλωθεί το σύγχρονο στο παρελθόν και με υποτακτική υπερσυντελίκου για να δηλωθεί το προτερόχρονο ή την αόριστη επανάληψη στο παρελθόν.
Tacito suo: έμμεσο αντικείμενο του διπτώτου ρήματος dicit, που εννοείται.
salutem:άμεσο αντικείμενο του διπτώτου ρήματος dicit.
vacua: κατηγορούμενο στο αντικείμενο του ρήματος habebam, retia.
cogitationis: ετερόπτωτος προσδιορισμός στο incitamenta, γενική αντικειμενική.
tibi: δοτική προσωπική. δίπλα στο απρόσωπο ρήμα licet. Από τη δοτική αυτή αντλούμε και το υποκείμενο του απαρεμφάτου adportare
ipse: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο εννοούμενο υποκείμενο Tu του εννοουμένου ρήματος cepisti. To δεύτερο Ipse έχει την ίδια λειτουργία με τη διαφορά ότι το ρήμα που αυτή τη φορά εννοείται είναι το cepi.
vale: ρήμα (β΄ ενικό προστακτικής).
video: στη συγκεκριμένη περίπτωση το ρήμα συντάσσεται με ειδικό απαρέμφατο για να δηλωθεί η άμεση αντίληψη και μεταφράζεται «αντιλαμβάνομαι ότι».
interrogo: δίπτωτο ρήμα και εννοούνται δύο αντικείμενά του το άμεσο Me και ως έμμεσο είναι ο ευθύς λόγος όταν τραπεί σε πλάγιο.
enim: αιτιολογικός σύνδεσμος.
esse: τελικό απαρέμφατο ως αντικείμενο του ρήματος possumus. Υποκείμενο του απαρεμφάτου είναι το ίδιο με το υποκείμενο του ρήματος (το εννούμενο Nos) και έχουμε ταυτοπροσωπία.
salutem:άμεσο αντικείμενο του διπτώτου ρήματος dicit.
vacua: κατηγορούμενο στο αντικείμενο του ρήματος habebam, retia.
cogitationis: ετερόπτωτος προσδιορισμός στο incitamenta, γενική αντικειμενική.
tibi: δοτική προσωπική. δίπλα στο απρόσωπο ρήμα licet. Από τη δοτική αυτή αντλούμε και το υποκείμενο του απαρεμφάτου adportare
ipse: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο εννοούμενο υποκείμενο Tu του εννοουμένου ρήματος cepisti. To δεύτερο Ipse έχει την ίδια λειτουργία με τη διαφορά ότι το ρήμα που αυτή τη φορά εννοείται είναι το cepi.
vale: ρήμα (β΄ ενικό προστακτικής).
video: στη συγκεκριμένη περίπτωση το ρήμα συντάσσεται με ειδικό απαρέμφατο για να δηλωθεί η άμεση αντίληψη και μεταφράζεται «αντιλαμβάνομαι ότι».
interrogo: δίπτωτο ρήμα και εννοούνται δύο αντικείμενά του το άμεσο Me και ως έμμεσο είναι ο ευθύς λόγος όταν τραπεί σε πλάγιο.
enim: αιτιολογικός σύνδεσμος.
esse: τελικό απαρέμφατο ως αντικείμενο του ρήματος possumus. Υποκείμενο του απαρεμφάτου είναι το ίδιο με το υποκείμενο του ρήματος (το εννούμενο Nos) και έχουμε ταυτοπροσωπία.
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
pugillares-rium: όνομα ουσιαστικό τρίτης κλίσης ισοσύλλαβο. Γένους θηλυκού που απαντάται μόνο στον πληθυντικό αριθμό.
valeo: ρήμα Valui, -, valere.
salus, salutis: όνομα ουσιαστικό τρίτης κλίσης περιττοσύλλαβο συμφωνόληκτο- αφωνόληκτο. Γένους θηλυκού χωρίς πληθυντικό. Σημαίνει ευημερία, χαιρετισμός.
rete, retis: όνομα ουσιαστικό τρίτης κλίσης ισοσύλλαβο συμφωνόληκτο γένους ουδετέρου. Στην αφαιρετική ενικού έχει τύπο rete και reti.
mons- montis: όνομα ουσιαστικό τρίτης κλίσης περιττοσύλλαβο συμφωνόληκτο. Γένους αρσενικού. Για την κλίση βλ. κεφάλαιο για την τρίτη κλίση των ουσιαστικών.
licet: απρόσωπο ρήμα β΄ συζυγία που απαντάται σε νόμους.
pugillares-rium: όνομα ουσιαστικό τρίτης κλίσης ισοσύλλαβο. Γένους θηλυκού που απαντάται μόνο στον πληθυντικό αριθμό.
valeo: ρήμα Valui, -, valere.
salus, salutis: όνομα ουσιαστικό τρίτης κλίσης περιττοσύλλαβο συμφωνόληκτο- αφωνόληκτο. Γένους θηλυκού χωρίς πληθυντικό. Σημαίνει ευημερία, χαιρετισμός.
rete, retis: όνομα ουσιαστικό τρίτης κλίσης ισοσύλλαβο συμφωνόληκτο γένους ουδετέρου. Στην αφαιρετική ενικού έχει τύπο rete και reti.
mons- montis: όνομα ουσιαστικό τρίτης κλίσης περιττοσύλλαβο συμφωνόληκτο. Γένους αρσενικού. Για την κλίση βλ. κεφάλαιο για την τρίτη κλίση των ουσιαστικών.
licet: απρόσωπο ρήμα β΄ συζυγία που απαντάται σε νόμους.
ΚΛΙΣΗ ΕΠΙΘΕΤΩΝ
Τα επίθετα της λατινικής κλίνονται κατά τις τρεις πρώτες πτώσεις. Υπάρχουν τρικατάληκτα επίθετα (δηλαδή έχουν διαφορετική κατάληξη σε κάθε γένος), τα οποία κλίνονται ανάλογα με την δεύτερη, πρώτη και τρίτη κλίση. Επίσης υπάρχουν δικατάληκτα (έχουν όμοιους τύπους σε αρσενικό και θηλυκό αλλά διαφέρει το ουδέτερο) και μονοκατάληκτα (έχουν τα τρία γένη κοινά), τα οποία κλίνονται κατά την τρίτη κλίση.
π.χ. bonus-a-um = τρικατάληκτο, επίθετο, του οποίου το αρσενικό και ουδέτερο γένος κλίνονται κατά την δεύτερη κλίση, ενώ το θηλυκό κατά την πρώτη.
celer-ris-re= τρικατάληκτο επίθετο, του οποίου και τα τρία γένη κλίνονται σύμφωνα με την τρίτη κλίση.
facilis-is-le= δικατάληκτο επίθετο, του οποίου και τα τρία γένη κλίνονται σύμφωνα με την τρίτη κλίση.
felilx= μονοκατάληκτο επίθετο, που κλίνεται σύμφωνα με την τρίτη κλίση.
1) τα τριτόκλιτα επίθετα σχηματίζουν την αφαιρετική ενικού με την κατάληξη -i.
2) τα τριτόκλιτα επίθετα σχηματίζουν την γενική πληθυντικού με την κατάληξη -ium.
3) τα τριτόκλιτα επίθετα σχηματίζουν την Ονομαστική πληθυντικού ουδετέρου με την κατάληξη -ia.
Τα επίθετα της λατινικής κλίνονται κατά τις τρεις πρώτες πτώσεις. Υπάρχουν τρικατάληκτα επίθετα (δηλαδή έχουν διαφορετική κατάληξη σε κάθε γένος), τα οποία κλίνονται ανάλογα με την δεύτερη, πρώτη και τρίτη κλίση. Επίσης υπάρχουν δικατάληκτα (έχουν όμοιους τύπους σε αρσενικό και θηλυκό αλλά διαφέρει το ουδέτερο) και μονοκατάληκτα (έχουν τα τρία γένη κοινά), τα οποία κλίνονται κατά την τρίτη κλίση.
π.χ. bonus-a-um = τρικατάληκτο, επίθετο, του οποίου το αρσενικό και ουδέτερο γένος κλίνονται κατά την δεύτερη κλίση, ενώ το θηλυκό κατά την πρώτη.
celer-ris-re= τρικατάληκτο επίθετο, του οποίου και τα τρία γένη κλίνονται σύμφωνα με την τρίτη κλίση.
facilis-is-le= δικατάληκτο επίθετο, του οποίου και τα τρία γένη κλίνονται σύμφωνα με την τρίτη κλίση.
felilx= μονοκατάληκτο επίθετο, που κλίνεται σύμφωνα με την τρίτη κλίση.
1) τα τριτόκλιτα επίθετα σχηματίζουν την αφαιρετική ενικού με την κατάληξη -i.
2) τα τριτόκλιτα επίθετα σχηματίζουν την γενική πληθυντικού με την κατάληξη -ium.
3) τα τριτόκλιτα επίθετα σχηματίζουν την Ονομαστική πληθυντικού ουδετέρου με την κατάληξη -ia.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS bon-us bon-a bon-um bon-i bon-ae bon-a
GENETIVUS bon-i bon-ae bon-i bon-orum bon-arum bon-orum
DATIVUS bon-o bon-ae bon-o bon-is bon-is bon-is
ACCUSATIVUS bon-um bon-am bon-um bon-os bon-as bon-a
VOCATIVUS bon-e bon-a bon-um bon-i bon-ae bon-a
ABLATIVUS bon-o bon-a bon-o bon-is bon-is bon-is
=> H μετοχή ενεργητικού μέλλοντα και παθητικού παρακειμένου κλίνονται όπως τα παραπάνω επίθετα.
=> Για την κλίση του δευτερόκλιτου, τρικατάληκτου επιθέτου leber-era-er βλ. γραμματική σελ. 29.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS celer celer-is celer-e celer-es celer-es celer-ia
GENETIVUS celer-is celer-is celer-is celer-ium celer-ium celer-ium
DATIVUS celer-i celer-i celer-i celer-ibus celer-ibus celer-ibus
ACCUSATIVUS celer-em celer-em celer-e celer-es celer-es celer-ia
VOCATIVUS celer celer-is celer-e celer-es celer-es celer-ia
ABLATIVUS celer-i celer-i celer-i celer-ibus celer-ibus celer-ibus
=> Με τον ίδιο τρόπο κλίνονται και τα τριτόκλιτα, δικατάληκτα και μονοκατάληκτα. (βλ. γραμματική σελ. 31-32).
=> Η μετοχή του ενεργητικού ενεστώτα κλίνεται όπως τα τριτόκλιτα επίθετα αλλά σχηματίζει την αφαιρετική σε -e.
NOMINATIVUS bon-us bon-a bon-um bon-i bon-ae bon-a
GENETIVUS bon-i bon-ae bon-i bon-orum bon-arum bon-orum
DATIVUS bon-o bon-ae bon-o bon-is bon-is bon-is
ACCUSATIVUS bon-um bon-am bon-um bon-os bon-as bon-a
VOCATIVUS bon-e bon-a bon-um bon-i bon-ae bon-a
ABLATIVUS bon-o bon-a bon-o bon-is bon-is bon-is
=> H μετοχή ενεργητικού μέλλοντα και παθητικού παρακειμένου κλίνονται όπως τα παραπάνω επίθετα.
=> Για την κλίση του δευτερόκλιτου, τρικατάληκτου επιθέτου leber-era-er βλ. γραμματική σελ. 29.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS celer celer-is celer-e celer-es celer-es celer-ia
GENETIVUS celer-is celer-is celer-is celer-ium celer-ium celer-ium
DATIVUS celer-i celer-i celer-i celer-ibus celer-ibus celer-ibus
ACCUSATIVUS celer-em celer-em celer-e celer-es celer-es celer-ia
VOCATIVUS celer celer-is celer-e celer-es celer-es celer-ia
ABLATIVUS celer-i celer-i celer-i celer-ibus celer-ibus celer-ibus
=> Με τον ίδιο τρόπο κλίνονται και τα τριτόκλιτα, δικατάληκτα και μονοκατάληκτα. (βλ. γραμματική σελ. 31-32).
=> Η μετοχή του ενεργητικού ενεστώτα κλίνεται όπως τα τριτόκλιτα επίθετα αλλά σχηματίζει την αφαιρετική σε -e.
TΡΙΤΗ ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
Τα ουδέτερα σε -e, al, -ar, σχηματίζουν την ονομαστική πληθυντικού σε -ia. Π.χ. mare -maria.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS rete animal ret-ia animal-ia
GENETIVUS ret-is animal-is ret-ium animal-ium
DATIVUS ret-i animal-i ret-ibus animal-ibus
ACCUSATIVUS ret-e animal ret-ia animal-ia
VOCATIVUS ret-e animal ret-ia animal-ia
ABLATIVUS ret-e (ret-i) animal-e ret-ibus animal-ibus
Τα ουδέτερα σε -e, al, -ar, σχηματίζουν την ονομαστική πληθυντικού σε -ia. Π.χ. mare -maria.
SINGULARIS PLURALIS
NOMINATIVUS rete animal ret-ia animal-ia
GENETIVUS ret-is animal-is ret-ium animal-ium
DATIVUS ret-i animal-i ret-ibus animal-ibus
ACCUSATIVUS ret-e animal ret-ia animal-ia
VOCATIVUS ret-e animal ret-ia animal-ia
ABLATIVUS ret-e (ret-i) animal-e ret-ibus animal-ibus
ΚΤΗΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
Κλίνονται όπως τα δευτερόκλιτα επίθετα, με την διαφορά ότι η προσωπική αντωνυμία του πρώτου προσώπου έχει κλητική mi ή meus.
meus-a-um =δικός μου, δική μου, δικό μου
noster-ra-rum= δικός μας, δική μας δικό μας
tuus-a-um= δικός του, δική του, δικό του
vester-ra-rum= δικός τους, δική τους, δικό τους
suus-a-um= δικός του, δική του, δικό του
δικός των, δική των, δικό των
Οι παραπάνω αντωνυμίες εκτός από την κτήση εκφράζουν αυτοπάθεια (ευθεία=όταν αναφέρονται στο υποκείμενο της πρότασης στην οποία βρίσκονται ή πλάγια όταν αναφέρονται στο υποκείμενο της κύριας πρότασης αν βρίσκονται σε δευτερεύουσα). Στο τρίτο πρόσωπο μπορεί να εκφραστεί κτήση χωρίς αυτοπάθεια αν χρησιμοποιήσουμε την αντωνυμία eius-a-um.
Κλίνονται όπως τα δευτερόκλιτα επίθετα, με την διαφορά ότι η προσωπική αντωνυμία του πρώτου προσώπου έχει κλητική mi ή meus.
meus-a-um =δικός μου, δική μου, δικό μου
noster-ra-rum= δικός μας, δική μας δικό μας
tuus-a-um= δικός του, δική του, δικό του
vester-ra-rum= δικός τους, δική τους, δικό τους
suus-a-um= δικός του, δική του, δικό του
δικός των, δική των, δικό των
Οι παραπάνω αντωνυμίες εκτός από την κτήση εκφράζουν αυτοπάθεια (ευθεία=όταν αναφέρονται στο υποκείμενο της πρότασης στην οποία βρίσκονται ή πλάγια όταν αναφέρονται στο υποκείμενο της κύριας πρότασης αν βρίσκονται σε δευτερεύουσα). Στο τρίτο πρόσωπο μπορεί να εκφραστεί κτήση χωρίς αυτοπάθεια αν χρησιμοποιήσουμε την αντωνυμία eius-a-um.
*Κλίση της αναφορικής αντωνυμίας aliqui- qua- quid
SINGULARIS PLURALIS
ΝΟΜΙNATIVUS aliqui aliqua aliquid aliqui aliquae aliqua
GENETIVUS alicuius alicuius alicuis aliquorum aliquarum alliquarum rerum
DATIVUS alicui alicui alicui aliquibus aliquibus aliquibus rebus
ACCUSATIVUS aliquem aliquam aliquid aliquos aliquas aliqua
VOCATIVUS - - - - - -
ABLATIVUS aliquo aliqua aliqua re aliquibus aliquibus aliquibus rebus
*Κλίση της οριστικής αντωνυμίας ipse- ipsa- ipsum
SINGULARIS PLURALIS
ΝΟΜΙNATIVUS ipse ipsa ipsum ipsi ipsae ipsa
GENETIVUS ipsius ipsius ipsius ipsorum ipsarum ipsorum
DATIVUS ipsi ipsi ipsi ipsis ipsis ipsis
ACCUSATIVUS ipsum ipsam ipsum ipsos ipsas ipsa
VOCATIVUS - - - - - -
ABLATIVUS ipso ipsa ipso ipsis ipsis ipsis
SINGULARIS PLURALIS
ΝΟΜΙNATIVUS aliqui aliqua aliquid aliqui aliquae aliqua
GENETIVUS alicuius alicuius alicuis aliquorum aliquarum alliquarum rerum
DATIVUS alicui alicui alicui aliquibus aliquibus aliquibus rebus
ACCUSATIVUS aliquem aliquam aliquid aliquos aliquas aliqua
VOCATIVUS - - - - - -
ABLATIVUS aliquo aliqua aliqua re aliquibus aliquibus aliquibus rebus
*Κλίση της οριστικής αντωνυμίας ipse- ipsa- ipsum
SINGULARIS PLURALIS
ΝΟΜΙNATIVUS ipse ipsa ipsum ipsi ipsae ipsa
GENETIVUS ipsius ipsius ipsius ipsorum ipsarum ipsorum
DATIVUS ipsi ipsi ipsi ipsis ipsis ipsis
ACCUSATIVUS ipsum ipsam ipsum ipsos ipsas ipsa
VOCATIVUS - - - - - -
ABLATIVUS ipso ipsa ipso ipsis ipsis ipsis